Met het opgooien van een munt. Dat is eigenlijk hoe nieuwe medicijnen worden getest. Patiënten worden willekeurig in twee groepen verdeeld: groep A (kop) krijgt het medicijn, groep B (munt) krijgt een placebo. Door te steunen op toeval krijg je twee vergelijkbare groepen, die bijvoorbeeld ongeveer evenveel vrouwen als ouderen bevatten. Als de tests dan tot verschillende resultaten leiden, zijn die waarschijnlijk toe te schrijven aan het medicijn.
Dat moet toch nog betrouwbaarder kunnen, dacht Kelly Van Lancker (UGent). Zo gebruikt zij een statistische methode waarmee ze tot twee keer zoveel testmetingen kan genereren. Dat zorgt voor accuratere tests en kan bovendien de ontwikkeling van geneesmiddelen versnellen, het aantal tests bij patiënten met een kwart verminderen en zo de kosten stevig drukken.
Contacteer Kelly
