Videos

Zocht je ooit naar Wally? Dan weet je hoe moeilijk die te vinden is. In haar onderzoek naar longkanker staat Rebekka Van Hoof (Uhasselt - KU Leuven - VITO) voor een gelijkaardige taak: zij speurt binnen ruim 100.000 zogenaamde extracellulaire vesikels naar 2 types -zeg maar 'Wally's'- die kunnen helpen om de ziekte vroeg op te sporen. Maar ze is vastberaden om haar zoekveld te verkleinen...

Herinner je je Pac-Man nog, van dat old-skool computerspel? Wel, wist je dat er Pac-Mans in elke cel van ons lichaam zitten? Ze worden enzymen genoemd. Sommige van deze enzymen werken te snel of te langzaam, en dat kan ernstige ziekten veroorzaken. Michaela Prothiwa (KU Leuven) legt uit hoe ze deze slecht functionerende enzymen wil opsporen met behulp van een knap staaltje scheikunde.

Wat als je maar 15 maanden meer te leven had? Een ver-van-je-bed-show? Nochtans krijgen elke dag wereldwijd zo'n 1.000 mensen dat nieuws te horen. Het verdict: glioblastoma, een kwaadaardige hersentumor. Toch slaagt een kleine groep patiënten erin om meer dan 10 jaar met zo'n hersentumor te overleven. Brecht Decraene zoekt uit hoe dat komt.

Hoe komt het dat kankerpatiënten ondanks het volgen van een behandeling toch hervallen? Vaak heeft dat te maken met slapende kankercellen. Die houden zich schuil in het lichaam en weten zo aan de behandeling, bijvoorbeeld chemotherapie, te ontsnappen. Kunnen stofjes uit het bloed van kamelen en lama's voor een doorbraak zorgen?

Kankerpatiënten worden vaak hartpatiënten. Dat komt omdat chemotherapie niet alleen kankercellen aantast, maar ook gezonde cellen, zoals de hartspiercellen. Om hartschade na chemo te kunnen voorkomen, moeten we eerst weten welke factoren de kans op hartschade verhogen. En daar maakt Sibren Haesen (Uhasselt) zijn missie van. Zo wil hij er met zijn doctoraatsonderzoek voor helpen zorgen dat de kankerpatiënten van vandaag, niet de hartpatiënten van morgen worden.

Wist je dat kankercellen niet zo hard verschillen van onze gezonde cellen? Dat maakt het voor T-cellen, belangrijke afweercellen in ons lichaam, niet gemakkelijk om kankercellen te herkennen en te bestrijden. Kankeronderzoekster Heleen Hanssens (VUB-FWO) wil de T-cellen een handje helpen door hen uit rusten met gevoeligere receptoren, zeg maar antennes, die voorgeprogrammeerd zijn om kankercellen te ontmaskeren. In het lab zoekt ze naar de perfecte vorm voor deze CAR-antennes, zodat ze stabieler en beter worden in het opsporen van kankercellen. 

"Iedere persoon is uniek. Waarom behandelen we elke vrouw met eierstokkanker dan nog steeds op dezelfde manier?" Liselore Loverix (KU Leuven - FWO) bekijkt patiënt per patiënt en gaat op zoek naar foutjes in het DNA van hun tumorcellen. Zo bekijkt ze, nog voor de start van de behandeling, welke patiënt baat heeft bij een nieuwe, doelgerichte therapie op basis van kankermedicijnen.

Dankzij nieuwe bestralingstechnieken overleven steeds meer patiënten met hoofd - en halskanker. Maar bij 70% onder hen zorgt die bestraling voor chronische slikproblemen, waardoor ze nog moeilijk kunnen eten en drinken. Via het trainen van hun tong, mond- en keelspieren hoopt Hanne Massonet hen opnieuw van eten en drinken te laten genieten.

Heb je ooit geprobeerd om het laatste koekje uit een pot te halen, maar kon je er niet helemaal bij? Wat nu als dat koekje mogelijk kanker kan helpen genezen? Wiktoria Wojtaczka doet onderzoek naar terbium, een chemisch element dat ingezet kan worden als geneesmiddel tegen kanker. Maar het probleem waar ze in haar onderzoek tegenaan loopt, lijkt nogal op dat van dat koekje dat vastzit in de pot...

Wist je dat darmkanker wereldwijd de op twee na dodelijkste vorm van kanker is? Hoewel immunotherapie goed werkt bij de behandeling van veel kankersoorten, zoals huidkanker, slaat het enkel aan bij 5% van de darmkankerpatiënten. Sara Verbandt (KU Leuven) legt uit hoe zij immunotherapie wil laten werken tegen dikke darmkanker.

Immunotherapie is een veelbelovende therapie voor kanker, maar slechts 15 tot 30% van de patiënten reageert op deze vorm van therapie. Immunotherapie geven aan patiënten zonder te weten of ze zullen reageren is duur en kan hen zelfs schaden. Daarom is Madhavi Andhari op zoek naar markers om responders van non-responders te onderscheiden.

Codes kraken: populair in escape rooms. Maar het is ook wat Bénedith Oben probeert, zij het dan in het laboratorium. Zo hoopt ze de sleutel te vinden om het ontstaan van multipel myeloom, een vaak voorkomende bloedkanker, beter te begrijpen.